Dulu.. Aku.. berharap tak lagi ini..

Diantara deburan ombak…

aku hanyalah ia yang menentang di tengah gelombang

Diantara kepadatan manusia…

aku ialah ia yang diam tak bermakna

Diantara rimbunannya dedaunan…

aku ialah ia yang menelungkup hilang dalam kebisuan angin

Aku ialah ia…

Yang datang tanpa makna

Yang hilang tak berjejak

Aku ialah ia.

Yang hanyut dibawa ombak

Yang terbang dihembus angin

Aku ialah ia…

Yang terdiam di sudut bisu

Yang terpuruk dalam warna gelap yang pekat.

Inspired by my sins…